ZONDER WAPENS EN SCHILDEN
Als kunstenaar probeer je je gevoel te uiten en mensen te raken en aan het denken te zetten. Juist de coronacrisis waardoor we getroffen werden, bood kunstenaars inspiratie. Ook ik voelde me geïnspireerd door de veranderde situatie in de wereld. Om mijn gevoelens daarover te uiten, sloeg ik de handen ineen met de 16-jarige filmmaker Keo Maaskant. Samen creëerden we een kunstvideo: ‘achalkos aspidoon’. Een Griekse titel die verwijst naar de inspiratiebron van ons werk: een tragedie van Sophokles.
De desolate stad, het groeiend aantal besmettingen, de dagelijkse update van sterftecijfers, de eenzaamheid en verlatenheid: ze doen me denken aan een tragedie van de Griekse dichter Sophokles (5e eeuw voor Christus). Hij schreef een beroemd stuk over Oidipous. De tragedie begint met een situatie die vergelijkbaar is met de wereld vandaag: de pest heerst in Thebe. Mensen sterven, de straten zijn verlaten en men weet zich geen raad. De tekst van ruim 2400 jaar geleden raakt de problemen van vandaag in de kern. Door Sophokles wordt de situatie vergeleken met een oorlog ‘zonder wapens en schilden’, ‘achalkos aspidoon’. Juist die woorden treffen mij, omdat ze me zo sterk doen denken aan de crisis waarin de wereld zich momenteel bevindt.
In de tragedie worden goden aangeroepen om de stad te bevrijden van de pest: Athena en Apollo. Athena is de godin van wijsheid, kracht, strijd, bijstand. Apollo wordt beschouwd als de brenger van ziekten, maar ook als genezer. Deze twee oeroude goden verbeeldde ik in twee kostuums, waarbij ik verwijs naar klassieke afbeeldingen van deze goden. Maar eveneens zijn er elementen in de kostuums verwerkt die duiden op het corona-virus: de kenmerkende ‘kroon’ van de viruscellen is weergegeven op de harnassen van beide goden.
Keo Maaskant verwerkte de kostuums en de teksten van Sophokles in een kunstvideo. Deze korte film toont in anderhalve minuut hoe in de Klassieke Oudheid gekeken werd naar een ziekte die besmet en ontvolkt en legt een verband met de huidige corona-crisis. En de film biedt perspectief; de inwoners van Thebe, getroffen door de besmettingen van een dodelijke ziekte, deden wat wij nu ook doen: hopen op beter…